viernes, 8 de febrero de 2008

La Odisea II

Este es un texto falso que sustituye al que había antes, para evitar su copia.
Percuntia tempora fati conqueror, in uentos inpendo uota fretumque; ne retine dubium cupientis ire per acquor; si bene nota mihi est, ad Caesaris arma iuuentus naufragio uenisse uolet. lam uoce doloris utendum est: non ex acquo diuisimus orbem; Epirum Caesarque tenet totusque senatus, Ausoniam tu solus habes». His terque quaterque uocibus excitum postquam cessare uidebat, dum se desse deis ac non sibi numina credit, sponte per incautas audet temptare latebras quod iussi timucre fretum, temeraria prono expertus cessisse deo, fluctusque ucrendos classibus exigua sperat superare carina.

3 comentarios:

Anónimo dijo...

Muy bueno. Pues tengo yo por aquí varias obritas,no todas densas o ilegibles, algunas son hermosas. Que te voy a pasar por si tuvieras resúmenes tan chachis e ingeniosos :)

Isabel Barceló Chico dijo...

Me ha gustado mucho este microcuento. La Odisea adquiere una dimensión social impresionante. Saludos cordiales.

Ruth dijo...

Qué barbaridad, cuánto dices en tan poco sitio.
Leer un post tuyo le da alas a mi día (y me anima a escribir para poder llegar a imitarte algún día).